Verlangen op vakantie: Een onverwachte kans

Na een vermoeiende vliegreis, uren wachten op de koffers en toen opeens rennen voor de bus, kwamen ze aan in hun hotel. Ze waren er eigenlijk niet van, all-inclusive. Maar deze keer zouden ze het ervan nemen: twee zwembaden, een kids club, all day buffet en vooral de Spa sprak Nina erg aan. Ze hadden een pittige tijd achter de rug en waren te moe geweest om een groot feest te geven voor haar verjaardag, en op deze manier konden niet alleen de kinderen, maar ook zij en Bram echt tot rust komen.

De kamer was prachtig, het voelde bijna onwennig om opeens zoveel luxe om zich heen te hebben. Van die zachte witte hotelhanddoeken, mini shampoo en douchegel die ze het liefst meteen in haar koffer stopte voor thuis. Ze ploften neer op de stoeltjes met uitzicht op zee terwijl de kinderen de inhoud van de minifridge verkenden. Bram zei terloops dat hij de bedden al getest had op kraakgeluiden en ze wisselden een veelbetekenende blik uit. Door alle stress was het er de laatste tijd weinig van gekomen, wie weet zouden ze hier weer de rust voelen om elkaar ook op dat vlak weer te vinden.

Bram was haar one and only. Ze was als jonge bakvis als een blok voor hem gevallen, met zijn rustige aanwezigheid, diepbruine ogen en geheel eigen humor. Hij zei niet veel, maar àls hij iets zei was het raak. Of hilarisch. Zelfs tijdens de zwaarste nachten in de babyfase van kinderen, of tijdens de ontbijtchaos van hun jonge gezin wanneer werkelijk alles mis leek te gaan, had hij haar nog aan het lachen kunnen maken.

Ze dacht terug aan hun beginperiode. Hoe verliefd ze was, hoe onafscheidelijk ze waren. En de seks, de seks! Zijn geur, zijn aanrakingen, zijn lijf... Ze had niet geweten dat seks zó spontaan, vrij en vanzelf kon gaan. Ze voelde zich mooi, begeerd, en vrij. Vrij om dingen te proberen, zomaar tussendoor overdag, 's ochtends wakker gekust worden en half dromend de vrijpartij van de nacht ervoor voortzetten, zonder zich zorgen te maken over hoe ze eruit zag of hoe ze overkwam. Ze genoot ervan.

Ze genoot van de seks zelf, van hem, het dierlijke, van zichzelf als ze zich zo liet gaan en van het sigaretje dat ze achteraf vaak deelden. Ze moest nog steeds gniffelen om haar schalkse blik op de foto's samen met Bram uit die tijd.

Ze dacht ook aan hoe het gaandeweg vaker voorkwam dat ze even geen zin had, of te moe was. Of hij. En dat ook dat OK was. Dat zij tijdens haar zwangerschappen juist heel veel seks wilde en hij daar moeite mee had vanwege het baby'tje in de buik. Ze moest glimlachen als ze eraan terug dacht hoe moeilijk ze dat had gevonden, en hoe bang ze was geweest nooit meer begeerd te worden als vrouw. Dat ze hun seksleven voorgoed kwijt zouden zijn. Toen ze er eenmaal weer aan toe was, was de seks inderdaad onwennig, met haar veranderde lijf. Het was spannend en veilig tegelijk. Anders, ja, maar zeker niet slechter.

'Maaaam er komt geen water uit de kraan!'. Dit was ook te mooi om waar te zijn, zuchtte Nina. De receptionist putte zich aan de telefoon uit in excuses, het zou direct opgelost worden. Al snel werd er op de deur geklopt en stond daar een jonge man die zich voorstelde als Enrico. Bram wees hem naar de badkamer zonder water en hij ging aan de slag.

Hoewel hij duidelijk zijn best deed, werd het niet snel opgelost. Ze gingen naar het zwembad en bij terugkomst was er nog steeds geen water. De receptie was weer alleraardigst en verzekerde haar dat het morgen toch echt opgelost zou zijn, iets met onderdelen. In de tussentijd mochten ze van de badkamer op de gang gebruik maken. 's Nachts wel wat irritant, maar ze werden verder behandeld als royals en de stemming zat er al goed in.

Elke dag die volgde, ging hetzelfde. Rond tienen klopte Enrico aan, brabbelde iets in het Spaans en ging aan de slag. En elke dag haalde hij na een uur verontschuldigend zijn schouders op, met zó'n ontwapenende 'Sorry' dat Nina het hart niet had er moeilijk over te doen. Hoewel ze elkaar nauwelijks konden verstaan, raakten ze gewend aan elkaar. In het begin voelde ze zich nog erg bewust van zijn aanwezigheid, maar ook dat nam al snel af. 

Op dag 5 was haar gezin naar het zwembad gegaan en had Nina haar favoriete muziek opgezet. Ze stond vanaf het balkon over het rotsachtige terrein naar de zee te turen, toen Enrico opeens zijn hoofd om de hoek stak. Ze zag hem pas toen hij al heel dichtbij was, en haar met zijn zware accent vroeg hoe ze zich voelde. Nina had net met haar dochter een make-up tutorial gedaan en was zich opeens heel bewust van haar schaarse vakantiejurkje, veel te zwaar aangezette ogen, de hitte, de muziek die haar opeens extreem zwoel voorkwam en... de Kans. De kans om zich hier, nu, volledig te laten gaan als een vrije, ongebonden vrouw van de wereld en deze jonge Spanjaard te verleiden. Er kwamen beelden in haar op waarvan ze het direct heel warm kreeg. Ze probeerde niets te laten merken van deze stoúte gedachtes, stotterde wat halfslachtig Spaans en voelde zich een slinkse cougar. 

Ze bood hem koffie aan, pakte zelf een kop en wilde de muziek al afzetten, toen ze zich op het laatst bedacht. Hoewel ze natuurlijk nooit ècht met deze knappe jongeman in de weer zou gaan, was er iets in haar dat de grens wilde opzoeken. Gewoon, eens voelen hoe dat dan zou zijn, wie zíj zou zijn als dat een optie voor haar was geweest. Want dit was toch zo'n situatie waarin mensen hun Kans grepen?! En hoewel ze hiermee geen èchte grens over ging, voelde deze minuscule daad van verzet zó opwindend, dat ze verzonk in een dagdroom over wat ze allemaal wel niet uitgehaald zou hebben met hem. Op het muisstille Kingsize bed, tegen de badkamerdeur, onder de gefikste regendouche, in de branding oh en why not ook nog tegen de rand van het zwembad, een favoriete fantasie van haar...