Seks na sterilisatie (vasectomie) man

U claimt dat sterilisatie geen enkel effect heeft op de ejaculatie.
Dat is incorrect.
In een behoorlijk aantal gevallen is het volume serieus minder en wordt het sperma wateriger waardoor het gevoel bij de ejaculatie veel minder wordt.
Dit hoort door potentiële mannen die zich willen laten steriliseren serieus meegewogen te worden in het besluit.

Nou ik kan je vertellen dat ik het ook gedaan heb omdat me vrouw 2 keer een vroeggeboorte heeft gehad..
De ingreep duurde een kwartiertje, het was echt totaal geen pretje, eerst de ene kant daarna de andere kant, ze zetten er een prik in en een ballen klem erop daarna meteen snijden, het voelde alsof ze mijn levensader aan het door snijden waren en dat twee keer. Ik heb serieus alles gevoelt en ik heb even moeten vloeken helaas , mooie verhalen hier , maar die vertellen niet de waarheid. Het deed verschikkelijk veel pijn en daarna moest de andere kant nog. Je krijgt hechtingen die langs je been schuren en ik kon amper lopen daarna. Heel voorzichtig.. heeft een week geduurt dat ik redelijk weer kon lopen. Ballen waren helemaal blauw en ook het begin van mijn penis. Ik deed het wel omdat het verstandig was. Maar ik zou het nooit meer doen. De hechtingen heb ik er na een week zelf uitgehaald ivm het trekkende gevoel..Nu een 4 maanden later heb het idee dat ik minder opgewonden ben al voorheen. En het klaarkomen is. Niet zo krachtig meer als voorheen. En af en toe nog last van een trekkend gevoel, het wordt wel minder. Dat is gewoon niet leuk geweest.. wel blij dat ik geen kindjes meer kan maken en niet blij dat het zo verschrikkelijk geweest is afgelopen maanden voornamelijk dan de eerste maand was echt vreselijk. De eerste week ongelooflijk veel pijn gehad. En ook erg voorzichtig gedaan met lopen en zo.. ja ik wilde die heftige pijn niet meer voelen. Als je er tegen aan kwam deed ongelooflijk zeer. Nu zijn de knoopjes wel minder dik.
Groeten.. als het niet nodig is zou ik het zeker afraden.. bij een maat van mij hebben ze het ook gedaan en daar hadden ze een ader geraakt en hij zegt daar nog steeds pijn van te hebben..

Operatie was zeker niet pijnloos, van de week voor de controle geweest.

Uitkomst geen levende zaadcellen meer.
Vraag ik me af: hoelang duurt het voor het zaadcel vrij is.
Er werd mij gezegd dat we nu zonder middelen kunnen vrijen.
Maar bij de uitkomst geen levende zaadcellen meer, vind ik zelf geen prettig uitkomst, mijn vrouw ook niet dus ik zit aan een 2e controle te denken.

Groet

Na het relaas over de niet levende zaadcellen.
Dacht ik voor alle mannen die aan de pijnen en libido twijfelen of bang zijn. En kan ik natuurlijk alleen over persoonlijke ervaring spreken.
Geen pijnen gehad gelukkig eerste dagen wel wat gevoelige na operatie.
Maar de zin in is helaas nog even hoog had en kan van mij ook wat minder misschien iemand die daar wat tegen heeft.
Wat ik lees bij recencies 1 keer in de week voldoende, zou wat beter uitkomen : ).

Het is nu 40 jaar geleden dat ik mijn heb laten steriliseren.
Mijn vrouw kon niet tegen de pil die ze wél nam, dus onze seks was beneden de maat te noemen.
Ik was 23 en onze jongste van twee dochters was twee jaar.
Mijn specialist in Arnhem vuurde talloze vragen op mij af (stel je gaat hertrouwen, stel een kind komt te overlijden
en zo nog even door....)
Op het laatst zei hij: "Ik vind u te jong" en ik kon gaan.
Bij toeval kwam kwam ik in Nijmegen terecht......
Na een uur in de wachtkamer was ik aan de beurt.
De jonge arts vroeg mij: "Weet je dat het niet meer ongedaan kan worden?"
Ik zei ja en hij: "maak maar een afspraak"
Verbaasd keek ik hem aan....
Ja, zei hij, ik denk toch wel dat je er over hebt nagedacht, niet?

Een week later was ik er weer voor de sterilisatie.
Het enige dat ik gevoelt heb was het 'knipje' aan de linkerkant.
En ik moet eerlijk zeggen dat het de rest van mijn leven verandert heeft.
Mijn libido was beter dan voorheen en dat is altijd zo gebleven.
Na twintig jaar zijn mijn vrouw en ik vriendschappelijk uit elkaar gegaan
en twee jaar later ging ik samenwonen met iemand die ook nog eens 15 jaar jonger was...
Maar ik kon met gemak aan haar grote libido voldoen.
En dat tot op de dag van vandaag, ik ben nu 68.

Eén klein probleempje:
Ik voelde destijds die 'knip' aan de linkerkant....
Wel, als het weer omslaat heb ik het lichtelijke gevoel dat er in mijn
linker zaadbal geknepen wordt, maar dat is maar kortstondig.

Na mij hebben toendertijd meerdere collega's en twee broers zich laten steriliseren
omdat ze van mijn hoorden hoe snel en gemakkelijk het in zijn werk ging.
Eén daar van heeft inderdaad een week met een pijnlijk scrotum gelopen
en bij een ander is zijn vriendin zwanger geworden omdat
de zaadleiders weer waren samengegroeid......

December 2021: precies 30 jaar geleden begonnen met zaadloos vrijen nadat het gezin met 2 dochters compleet was. De ingreep verliep vlot en er bleven een paar centimeter zaadleiders achter in de poli, de knoopjes zijn nog steeds goed voelbaar maar voor de littekentjes is een vergrootglas nodig.
Met de zaadloze zaadlozingen is het sap flink dunner en doorzichtiger geworden. Nu ben ik veel langer in mijn leven onvruchtbaar dan vruchtbaar, maar mijn motto is nog steeds: ik vrij zaadloos en loos zaadvrij.

8 maanden geleden in AZ St Jan Brugge een vasectomie laten uitvoeren. Plaatselijke verdoving en dus weinig last bij de operatie. Nadien een 2 tal dagen rust en weinig last. Enkel wat tegentrekkende draadjes. Na een week wat pijnlijke druk in de linker bijbal en dat straalt uit naar de lies tot drukgevoel op de dikke darm. Verschillende onderzoeken gedaan in het ziekenhuis zonder aanwijsbare reden voor het ongemak en de knagende pijn te vinden. Nu nog steeds zelfde klachten. Geen pijn bij het vrijen zelf, maar vooral tijdens het liggen en zitten. Nauwelijks last bij het rondlopen. Gezien de pijn wel minder zin om aan het vrijen te beginnen, maar eenmaal oogexonden en in aktie geen probleem. Wel heel sterk verminderde ejaculatie; soms een bijna droog orgasme. Meeste last van stuwende pijn 's nachts in bed. Kom er vaak van wakker. Zou de vasectomie niet meer laten uitvoeren indien ik de tijd kon terugdraaien

2017 de operatie laten uitvoeren.
Operatie zelf had ik niet veel last van.
Helaas wel chronisch last van stuwend gevoel beide kanten.
Dit heeft ook als gevolgd dat het regelmatig te gevoelig is voor seks.

Achteraf had ik de keuze gemaakt het niet te doen.
Ga binnenkort naar de Uroloog wat eventuele mogelijkheden zijn de klachte te verminderen.

Bij mij is het nu 9 wkn geleden. 2 kinderen is genoeg,dus op vraag vriendin erover nagedacht en de knoop doorgehakt. k heb op de verdovingsprikken na, nagenoeg niets gevoeld van de ingreep. De zaadleiders zijn doorgeknipt,een cm ingekort,dichtgebrand (cauterisatie heet dat dan geloof ik,daarvan voelde ik een soort prikkelkriebel) en er is een vliesje op genaaid. Dit om het risico op terug aangroeien te minimaliseren. Ik stond na ongeveer een half uur weer buiten de ok en kon in de namiddag zelf thuis komen zonder problemen. Echter s'avonds kwam het gevoel sterk op van in de noten geschopt te zijn,gruwelijk. Ik kon me geen houding geven maar heb geen pijnstilling genomen. Wat koelen hielp,en in tegenstelling tot wat men aanraadt(strakke onderbroek) vond ik het veel fijner om geen onderbroek te dragen en alleen een wijde pyjamabroek. Ik geef de pijn een 9 op 10, als ik stil onderuit wijdbeens zat of lag was er niets aan de hand. Bij beweging of aanraking had ik het echt heel moeilijk. De pijn is per week een punt gezakt. Het is nog wisselend tussen 0 en 2. Mijn ballen zijn bij vlagen nog gevoelig,en kunnen nog ferme steken geven als ze wat klem zaten in een iets te strakke broek of als ze de liesstreek in rollen of daar een tijdje zaten. Of als ik een tijdje neer zat en rechtkom/wandel.
Mijn rechter hechting heeft 12 dagen geetterd,dit kon ik er steeds zelf uit duwen en ik bleef het ook steeds ontsmetten. Op dag 10 heb ik een lang warm bad genomen en dit bleek een goede pijnbestrijding. Je weefsels ontspannen zich...Op dag 12 deed ik een een goede portie zout bij en vanaf dan is die hechting/ontsteking genezen. Hechtingen heb ik er zelf uit gehaald.. het "zaad" is ondertussen officieel "zaadloos" verklaard door het labo. Vrijen is als vanouds,heerlijk om je vriendin vol te spuiten,zonder zorgen,zonder pil. Al met al hoop ik dat de stuwingen natuurlijk wel over gaan...wellicht een kwestie van tijd. Gedurende de 8 weken heb ik voorzichtig aan wel altijd voorzichtig aan,maar goed kunnen 2 a 3x per week ejaculeren om alle achtergbleven zaadcellen te flushen,met succes! Al met al ben ik het er ook mee

Een dotje Voltaren op de balzak helpt trouwens ook bij hevige napijnen.

2 dagen geleden mij laten steriliseren. Vooraf had ik al een filmpje bekeken hoe zo'n operatie ging. Toen het zover was dat ik daar lag, liet ik het gebeuren. Was erg benieuwd of het pijn deed of niet. Je voelt alleen de spuitjes voor de verdoving. Die prik viel reuze mee! Bloedprikken kun je meer voelen.
Verder kon ik licht de incisie voelen. Bij de 2de incisie kon ik die na een klein stukje ineens heel goed voelen. Daarop hebben ze extra verdoofd. De verdoving werkt zo goed dat ik de prik van de extra verdoving niet kon voelen/waarnemen.
Bij de 2de knip mocht ik nog even meekijken hoe deze werd doorgeknipt. Toen alles klaar was en ik mocht staan, voelde ik mij goed en mocht naar huis.
Na 3 kwartier rijden en nog boodschappen doen heb ik thuis rustig aan gedaan. De verdoving verdween naar zo'n 1,5 uur en kreeg een beurs gevoel onder. Zowel bij de ballen als mijn liezen. De ballen erg gevoelig. Bij elke stap voel je ze wel.
Toen ik zo'n 3 uur na de operatie naar de wc moest, zag ik dat 1 pleister helemaal bebloed was en mijn onderbroek ook. De andere was netjes wit. De pleister wou ook niet meer plakken en zag bloed uit de wond komen. Mijn vrouw heeft een nieuwe pleister opgehaald en heb een maandverbandje in de onderbroek gedaan (nobody knows, maar wel verdomd handig).
Dag na de operatie was het beurse gevoel iets afgenomen, maar met lopen kon ik het nog voelen. Ook de ballen konden niet tegen aanraking. Eind van de dag alweer aanmerkelijk verbeterd.
Twee dagen na operatie werd ik wakker zonder beurs gevoel. Wel nog steeds erg gevoelige ballen. Natuurlijk ook gecheckt of hij stijf kon worden en dat is gelukkig geen probleem. Vandaag de pleister vervangen en zag dat deze nog heel iets open stond. Nieuwe pleister geplakt en gezorgd dat de huis bij de wond tegen elkaar werd gedrukt.

Al met al viel de operatie mee. Na de tijd kun je zeker voelen dat er iets gebeurd is (alsof je er een paar harde trappen in heb gehad), maar elke keer verbetering.
Op naar de volgende dagen van herstel!

Heren, let op. Ik heb een vasectomie ondergaan:
- Sperma is wél wateriger
- Libido is flink gezakt sindsdien.
- En als het er toch nog eens van komt, kom ik veel sneller klaar.
Ik ben 42, mijn seksleven is naar de maan.

Er is al een paar keer gereageerd op de zin: "dat circa 5% van de mannen die zich laat steriliseren kans heeft op chronische pijn."

Waarschijnlijk wordt er bedoeld dat 5% van de mannen chronische pijn gaan ervaren. Maar dat staat er dus niet! Er staat dat 5% van de mannen kans heeft op....
Dat is iets heel anders. En de vraag hoe groot die kans is, is een zeer terechte vraag. Zo ook de vraag waar die groep mannen (die 5%) door bepaald wordt. Zijn het de te dikke mannen? Zijn het de te oude mannen? Of zijn het de domme mannen?

Al die mensen die denken slim te zijn en antwoorden: "Die kans is 5%" en dan schamper doen over diegene die de vraag stelde en zodoende hun eigen intelligentie hopen te etaleren, doen dus precies het tegenovergestelde. Ze snappen niet eens dat ze het niet snappen! Ze etaleren juist hun domheid.

Nu maar hopen voor hen dat dat niet die groep van 5% is. Maar misschien is de kans op pijn maar 0,0001% dan is er zelfs voor domme mannen nog hoop :)

Aantal dagen terug sterilisatie laten doen. Kreeg 2 prikken in m’n lies en 2 in mijn balzak. Verdoving werkte niet goed dus kreeg er drie prikken kado bij. Dat vind ik persoonlijk erg vervelend! Ik was erg gespannen en tijdens operatie ook veel last van gehad. Nadat het klaar was ontzettend duizelig en draaierig. Kliniek en werknemers waren erg vriendelijk. Die doen dit iedere ochtend en is zoals gezegd bijna lopende band werk. Heb geen hechtingen gehad. En mocht de dag erna weer douchen. Heb nog wel een wat trekkend gevoel in mijn buik en als mijn ballen iets bekneld zitten is het wat gevoelig. Verder geen last Behalve dat ik last heb als ik ga poepen. Succes heren die nog moeten!

Toen ik me heb later steriliseren duurde het erg lang voordat ik aantoonbaar onvruchtbaar was, zeker een maand of vijf. Achteraf begreep ik pas dat je het laatste zaad 'op' moest maken en dat dat niet vanzelf gaat. Ik zou een ieder die zich laat steriliseren dan ook aanraden om zodra het gaat liefst iedere dag een zaadlozing te hebben anders moet je lang wachten tot je sperma zaadvrij is. Overigens heb ik wel erg moeten wennen. Naar mijn idee was mijn gevoel bij het klaarkomen anders dan voorheen. Volgens de specialist zit zoiets met name tussen je oren. Gelukkig is dat goed gekomen en in mijn seks en soloseks van hoge kwaliteit. Uiteindelijk ben ik heel blij dat ik dit heb laten doen. Mijn vrouw kon van de pil af en dat is volgens mij echte gezondheidswinst.

Vasectomie was voor mij geen probleem ook daarna niet. Ik wilde het graag omdat ik het zinloos vond dat mijn vrouw maar eindeloos de pil blijft slikken. Het enige dat me tegenviel is dat ik na drie maanden nog steeds niet helemaal onvruchtbaar bleek te zijn. Uiteindelijk kwam ik erachter dat hiervoor minstens 20 zaadlozingen nodig zijn terwijl ik me juist probeerde in te houden. Dus, heren veel en vaak masturberen (en daar wil je partner je vast bij helpen) dan ben je snel onvruchtbaar.

Ik heb een Vasectomy laten uitvoeren onder plaatselijke verdoving. Mijn vrouw mocht door een borst tumor geen anticonceptie meer nemen. En omdat zij al genoeg haar deel had gehad... kinderen verwekt, de operatie, enz.. was de keuze voor mij duidelijk. Het was tijd om mujn deel te doen. Tijdens de ingreep voel je de incisie zelf niet, maar het trekken aan de zaadleiders des te meer. Na de operatie één dag thuis en daarna gaan werken. Een week lang pijn en een blauwe zak gehad, het gevoel alsof er iemand met zijn botinnes in geschopt heeft. Daarna hing het wat beter, tot mijn bijballen (epididimys) beurtelings begonnen te steken en te branden. Waarschijnlijk door dat die vollopen met spermacellen die geen uitweg meer hebben, en die dan uiteindelijk vanzelf terug moeten oplossen. Daarop heb ik twee weken ibuprofens geslikt om de ontstekingenverschijnselen wat onder controle te krijgen. Nu ben ik twee maanden verder sinds de operatie en heb ik eindelijk het gevoel dat er wat rust aan het terugkeren is in mijn balzak. Hopelijk komt alles terug op zijn plooi als voorheen. Eerlijk gezegd als ik geweten had wat mij te wachten stond, ik had de beslissing nooit zo snel genomen.