De dochter van de burgemeester - Esmee Schenck de Jong

Mijn ex maakt het zonder enige aankondiging uit. Het gebeurt enkele dagen na de herdenking van mijn moeder, die een jaar daarvoor overleed. In enkele weken smelten de kilo's eraf en mijn ogen staan hol en gestresst. Bij een plots gebroken hart komt een haast psychotische waanzin kijken: dolen in mijn matrix probeer ik alles aan elkaar te lijmen, signalen en verbanden te leggen. Ik wandel, yoga en mediteer me suf, maar blijf watertrappelen in pek.
  In een poging mijn hartezeer te zalven, boek ik impulsief een reis naar Porto. 
  "Ik moet tot rust komen. Ik moet tot rust komen. Ik moet tot rust - " galmt het in mijn hoofd, terwijl ik enkele dagen later een valium neem aan het strand. Het waait ontzettend hard, maar ik moet en zal bruin worden, en in de hoogst haalbare luwte zet ik Tinder aan. Mijn valium slaat na een halfuur in, en tijdens deze tijdelijke hersenvakantie ga ik steeds meer op in het beuken van de golven tegen de rotsen.
  Al vrij snel zie ik haar. Schattige, stralende glimlach, benen tot in het oneindige, een huid van karamel, groene ogen, lang, donker haar en sproetjes. Ik swipe vlijtig naar rechts, in de miezerige hoop een kans bij haar te maken.
  Later die dag, in het uur tussen hond en wolf, matchen we tot mijn grote genoegen, nieuwsgierig naar elkaar wisselen en de hele dag appjes uit. Ze blijkt niet alleen heel mooi, maar ook heel lief.
  Ze kan helaas niet naar mij toekomen, maar nodigt me wel uit om haar en haar vriendje te bezoeken in haar geboortestad Coimbra, een van de oudste universiteitssteden in Europa. Ook haar vriend is een stoot: volle lippen, diepliggende ogen, en net als zij versierd met een warme glimlach.
  Enkele dagen later onderneem ik de reis naar Coimbra onder het mom van interculturele uitwisseling, fraaie architectuur en de belofte van een botanische tuin, maar in wezen ben ik natuurlijk een sekstoerist. In een zeer comfortabel boemeltje glijd ik door het Portugese landschap.

Van duisternis naar equinox

Ik weet niet wie zenuwachtiger is, dus beginnen we met een generiek gesprek over de reis, hun dag, werk en muziek. Hij studeert nog medicijnen en zij (pas tweeëntwintig jaar!) werkt als fysiotherapeute. Ze geven me een rondleiding en terwijl we over witte kasseien lopen langs de oever van de rivier, vertellen ze me over de rijke geschiedenis en gebruiken van Coimbra, en laten me hun universiteit zien.
De universiteit ligt op een heuveltop met uitzicht over de stad. De studenten dragen daar lange, zwarte gewaden, wat fraai afsteekt tegen de crèmekleurigheid van het geheel en de beleving extra romantisch maakt. Onder de indruk van deze esthetiek en hun warmhartigheid neemt 'de nagel achter het behang', zoals geïnspireerd door Koolhaas, in een gestaag descresendo af.
  Na een tijdje ontdooien we en vraag ik, inmiddels in de achttiende-eeuwse botanische tuin, naar hun seksuele perikelen. We praten, wat giechelig, over een psycho Zweedse die heel naar met ze omging, maar ook hun ervaringen met trio's en een enkel kwartet. Hij en drie vrouwen tijdens een broeierige vakantie aan het strand. Ik hou ongelofelijk van botanische tuien en normaal zou ik uitgebreid de tijd nemen om de rijkdom aan planten in me op te nemen, maar daar ben ik nu veel te geil voor. Zij ook: we lopen alle drie steeds sneller. We blijven alleen kort staan bij een enorme, eeuwenoude olijvenboom, en besluiten ondertussen dat we ervoor willen gaan, wij met zijn drieën. 
Bij wijze van souvenir neemt een voorbijganger een foto van ons, ik sta tussen ze in als een blije wandelende tak, heel Hollands een halve kop groter.
  Om een adequaat plan de campagne te bedenken, drinken we een glas wijn op een behaaglijk pleintje met meerdere cafés. Ze voelt zich in de gaten gehouden, en als dochter van de burgemeester klink haar paranoia niet heel onwaarschijnlijk. Ze heeft nog nooit een sigaret gerookt (Ik denk kort terug aan drie dagen durende afters) en komt uit een christelijke, tradiitionele omgeving. Zelfs met hun vrienden spreken ze niet over hun seksuele escapades, wat ik ontzettend zielig voor ze vind, maar vooral erotisch. Ik voel me vereerd om hun geheim te zijn.
  Logistiek zitten we met een lastige situatie: naar haar huis is niet mogelijk, gezien het feit dat ze nog thuis woont (bij de burgemeester), we kunnen niet naar vrienden, omdat zij niks mogen weten, een hotel is duur en te veel in het centrum vol bekenden. We laten onze denkstroom en opwinding hier niet eindigen, dus besluiten we in haar auto op zoek te gaan naar een beschut plekje in het wild.

De zoektocht

In hun auto denken ze verhit hardop, de Portugese taal leent zich er goed voor. Zo nu en dan geven ze me een update, terwijl ik op de achterbank uit het raam kijk en de trein waarin ik eerder zat de andere kant op door het landschap zie bewegen, misschien met meer van mijn soort in zich. We rijden langzaam de stad uit, langs een diepe vallei, waar gouden licht op valt en het snel herfst zal worden. We parkeren in een zijweggetje, ver genoeg van de grote weg waardoor je de auto niet kan zien, en lopen een meter of twintig verder. Haar vriend duikt tussen grote takken de bosjes in een heuvel op. Hier maak ik een foto van/
  Hij roept ons, en we struikelen min of meer naar boven, een combinatie van opwinding en schaamte. O, de zoete fontein der jeugd. Daar is een een langwerpig, plat stuk. We lopen niet over van vreugde om de plek die we uitkiezen, maar we zijn geil en doen het ermee. Met zijn drieën rapen we de losliggende takjes en stenen op en keren onze broeken binnenstebuiten om op te liggen (die van hun allebei van een lichte denim en de mijne wit met een rode print).

De seks

Er volt een ongemakkelijk moment, van zitten we dan, tot hij zegt:"I think you should kiss each other,"en ik naar haar toe leun. Ze zoent teder en ontzettend verleidelijk. Dan gaat het snel. We zoenen steeds intenser, ik pak haar stevig maar sensueel vast bij de zijkant van haar gezicht en haar nek, zij trekt mijn top uit en dan de hare.
  Haar lichaam is er een uit een pilatesadvertentie, zo stel ik me voor, ze geeft namelijk ook pilates.
  Ook hij ontdoet zich van zijn blauwe overhemd en legt hem snel neer, maar met enige aandacht op mijn rugtas. We omhelzen hem, ik vanachter en zij van voor. Terwijl zij zoenen, kus ik hem in zijn nek, en manoeuvreer mijn hand traag van zijn middenrif naar zijn onderbuik. Daarna draai ik hem om en zoen ik hem ook. Zij beweegt haar hand naar mijn clitoris. Ik barst uit elkaar van sensualiteit en seksuele energie en zeg: "O, fuck .... 
   ... en ik zie dat zij hetzelfde voelen.
   Zoals ik al zei, zijn zij beiden een halve kop kleiner dan ik, dus ik ben enigszins verrast door wat hij uit zijn broek haalt. Dom van mij, met mijn niet-geringe ervaring zou ik toch moeten weten dat lengte zich niet naar penisgrootte vertaalt. Ik neem zijn tumescentie, om mee te beginnen, langzaam zo diep mogelijk in mijn mond, kijk hem aan en doe dan wat je zoal doet. Ze komt naast me zitten en zo pijpen we hem omstebeurt.
  Het atletische gezelschap dat we zijn, volgt dan een variété aan standjes: staand, liggend, zittend. Ongeduldig doe ik een condoom bij hem om, mijn knieën schaven terwijl ik hem neuk.
   Hij neukt haar terwijl zij mij beft. Hij zegt dat hij geniet van het uitzicht, kon hij er maar een foto van maken. Ik zeg dat dat wel mag, dus maakt hij een foto.
   Ze smaakt zoet en ik word er gulzig van. Hij kondigde eerder al nonchalant aan dat ze gemakkelijk klaarkomt, maar dit carnaval aan orgasmes had ik niet verwacht. Als hij ligt en haar beft terwijl zij op haar knieën zit, squirt ze onze broeken op vakkundige wijze helemaal onder. We lachen. 
   Ze pijpt hem nog één keer. Als hij bijna komt, vraagt ze me of ik het leuk zou vinden om te zien hoe zij zijn zaad overgiet van haar mond in de zijne, want dat doen ze altijd. Ik zeg verrast ja, en nadat zij staand cumswappen, stort ik me voor een laatste keer op haar kutje. We voelen dat dit het slotstuk is en we zijn verbonden en voldaan, knuffelen op de natte broeken. Het is een grappige overgang van liggend naar onze kleren weer aantrekken - wie pakt het eerste kledingstuk en wanneer?
 

Naar huis

De schemering is al een tijdje ingezet in en zij moeten tot hun spijt naar een familiediner, dus zetten ze me af in het centrum.

.. u kunt verder lezen in het boek.